2.

Dzisiaj troche bardziej dla doroslych

W tym samym czasie w domu Lestrange'ow.

Bellatrix weszla do pokoju, w ktorym Severus siedzial na lozku, patrzac sie w pusta przestrzen. W jego oczy lsnily takim blaskiem, ktorego Lestrange nie widziala.
- Severusie - powiedziala do Snape'a, ktory podskoczyl nagle
- Tak, Bello ? - powiedzial Ksiaze Polkrwi
- Czy cos sie stalo ? - powiedziala troskliwie Bellatrix, byla to jej prawdziwa natura, ktora znal tylko Snape. Bella tak naprawde byla troskliwa, wrazliwa, delikatna, lecz rodzina wymagala od niej tego, ze musiala zachowywac sie ... Hmmm... Po prostu jak suka. Usiadla na lozku obok Severusa i polozyla reke na jego kolanie. Snape spojrzal jej prosto w oczy, lecz nie odezwal sie. Wiedzial, czego chce Lestrange, Bellatrix Lestrange. Severus zlapal ja za reke i zerwal sie kladac ja na lozku. Bella nie sprzeciwiala sie. Cisza oznaczala zgode. Snape zaczal odpinac jej biala, haftowana bluzke, calujac ja w szyje. Bellatrix oddala mu sie calkowicie. Odkas go poznala zakochala sie w nim, lecz nie chciala by ktokolwiek sie dowiedzial, bo wiedziala jaki beda tego konsekwencje. Bella odgarnela wlosy z jego czola i przyciagnela do siebie. Zaczela muskac delikatnie jego podeoje tchu, lecz po chwili zaczeli sie calowac namietnie. Severus wstal i zaczal rozpinac spodnie tracac na chwile Bellatriks z oczu. Zdjal spodnie i podniosl wzork Bella, jego piekna, nie piekna Bella, ktorej... Tak naprawde nie kochal. Dla niego liczyla sie tylko Lily, lecz wiedzial, ze Bellatriks go kocha i nie chcial by cierpiala przez niego tak jka on przez Lily. Jego piekna Bella lezala naga na lozku bezglosnie mowiac : ' wez mnie, pragne cie ! ' . Zdjalem koszulke i polozylem sie obok, czekajac az Lestrange zacznie. Zniecierpliwiona przekrecila sie na bok, az lezala na Snape'ie. Zaczeli sie calowac, a ona jechala coraz nizej. Najpierw szyja, klatka piersiowa, gdy dochodzila do brzucha, Severus obrocil sie nagle robiac tak, by Bella byla na przeciw niego. Patrzyl prosto w jej przepiekne oczy. Ona wiedziala, ze w ten sposob Sev pyta sie jej o pozwolenie, przytaknela. Zaczal ja calowa i jechal nizej. Jedna reka masowal jej piers, a druga bawil sie jej lechtaczka. Calowal jej pepek, a pozniej jego jezyk podazal nizej, az dotarl do ... Cipy. Zaczal bawic sie jej cipka. Jego penis juz stal. Powoli i delikatnie zaczal go wkladac. Oboje wydali jeki zadowolenia. Czuli sie bezpiecznie i szczesliwie. Zaczynajac powoli, przyspieszal, z kazda chwila dochodzili coraz bardziej. Doszli. Oboje. Gdy nagle...

Dzisian inaczej, bo tak mnie jakos wzielo. Mozliwe, ze wyszlo krotkie, bo na tel pisze.

1.

Petunia wraz ze swym mężem, Vernonem, siedziała na kanapie w ich wspólnym domu w Little Whinging mieszczącym się przy ulicy Privet Drive 4. Oglądali jakieś dziwne komedie, które uwielbiał Dursley. Ona zaś nienawidziła je, lecz chciała zrobić przyjemność mężowi. Niestety on tego nie zauważał. W pewnym momencie, ni z tąd ni z owąd rozległ się dzwonek do drzwi.
- Ja pójdę otworzyć Dudziaczku - powiedziała Tunia wstając
Podeszła i otworzyła drzwi. Gdy zobaczyła w nich Lily, swoją siostrę, zamurowało ją.
- Cześć Petuniu - powiedziała - Chciałabym z tobą porozmawiać.
- Kto to kochanie ? - krzyknął Dursley wychylając się z kanapy, próbując podejrzeć gościa
- To ja Vernonie, Lily - odpowiedziała Lily, zanim Petunia zdążyła ochłonąć
- WYNOŚ SIĘ Z TĄD ! NIE CHCEMY MIEĆ Z TOBĄ I TYM TWOIM NĘDZNYM MAGIKIEM NIC WSPÓLNEGO ! - krzyknął, wstając
- Mój kochany szwagrze, nie przyszłam rozmawiać z tobą, tylko z moją siostrą, to po pierwsze, po drugie, przepraszam Cię w imieniu James'a, bo tak ma on na imię, za wasz ostatni spór. - odpowiedziała z anielskim spokojem młodsza z sióstr Evans - Tuniu, siostrzyczko, chciałabym z tobą porozmawiać, przeprosić, wyjaśnić sobie wszystko.
- Wejdź. - powiedziała chłodno Petunia
- Petuniu, kochanie, co ty wyprawiasz ?! Zapraszasz ją do mojego domu ?! - powiedział oburzony Vernon
- Vernonie, to jest moja siostra, chcę wysłuchać, co ma mi ciekawego do powiedzenia, a po za tym to NASZ dom, nasz, nie twój. - oznajmiła mężowi - Kochanie, idź proszę do sklepu, po jakieś ciastka, a ja porozmawiam z Lily.
- Ale Petuniu, co jeśli ona rzuci na ciebie jakiś czar lub urok ? - powiedział z troską Dursley
- Czy ty bierzesz mnie za idiotkę Dursley ? - powiedziała oburzona z lekka Lily - Czy ty myślisz, że jestem w stanie zaatakować moją własną, rodzoną siostrę ?
Vernon wyszedł z domu nie odpowiadając na pytanie Lily. Siostry usiadły. Nastała niezręczna, głucha cisza. Lily postanowiła ją przerwać.
- Tuniu, pamiętasz, jak miałam 9 lat i bawiłyśmy się razem na łące ? Jak pilnowałaś mnie przed niebezpieczeństwami ? - zaczęła powoli Lily - Zanim pojawił się Severus, nie wiem, jak mogłam się z nim przyjaźnić, jeśli to dobre słowo. Przez niego, straciłam Ciebie, Petunio...
- DOSYĆ ! - krzyknęła nagle Petunia
- Ale o co Ci teraz chodzi ? - powiedziała zaskoczona Lily
- Powiedz do czego zmierzasz, a nie owijasz w bawełnę !
- Chciałam cię przeprosić. Chciałabym, żeby było tak jak kiedyś... Jak byłyśmy dziećmi.
- Uważasz mnie za głupią ! Myślisz, że ci uwierzę ! Jak zwykle ładujesz się w moje życie i psujesz je !
- Ale Tuniu ...
- Nie mów do mnie Tuniu !
- Dobrze, siostro, chciałam tylko porozmawiać, spróbować naprawić to, co kiedyś nas łączyło. Tą przyjaźń. Ale jak uważasz, że ja wszystko psuje, to proszę bardzo. Coraz bardziej upodabniasz się do Vernona ! Nie wiem, czego tu szukałam !
- Odczep się od Vernona ! On przynajmniej jest normalny, nie tak jak wy ! Współczuje waszym dzieciom ! O ile jeśli w ogóle będziecie je mieli ! A teraz wynoś się z mojego domu !
- Nie mam zamiaru być tu ani chwili dłużej !
Lily wstała i wyszła trzaskając drzwiami. Wyjęła telefon i zadzwoniła do James'a.
- Tak Lily, jak Ci poszło z Petunią ? - zapytał zatroskany chłopak
- Przyjedź po mnie. Czekam koło tego sklepiku niedaleko.
- Ale co ...
Rozłączyła się. Ruszyła w stronę miejsca, gdzie ma przyjechać po nią James. Niedaleko sklepiku stała mała ławka, na której Lily zawsze przesiadywała wracając ze spotkań z Severusem. Usiadła na niej. Łzy napłynęły jej do oczu. Próbowała je powstrzymać, ale dała za wygraną. Było lato, a w pobliżu nie było słychać żadnych dzieci. Tylko ptaki cicho podśpiewywały. Nagle usłyszała warkot motoru i obejrzała się.


____________________________________________________________________
Pierwsza część z nowej serii. Mam nadzieję, że ta będzie lepsiejsza od poprzedniej. 
Osobiście, ta bardziej mi się podoba. Naszło mnie tak trochę. 
Już piszę kolejną część. Dodam ją niedługo ! 
/Bellatrix

Rozdział 8

Minęło już kilka dni od mojego spotkania z Scorpiusem. Wydawał mi się... inny. Wydawał się dojrzalszy, mądrzejszy, ale jednak... Kiedyś wydawało mi się, że jestem w nim szaaaaaaleńczo zakochana, ale teraz... Sama nie wiem. Nie chce już o tym myśleć. Rodzice się zgodzili, aby Ted zabrał nas do Londynu. Zwiedziliśmy tyle różnych miejsc, że już sama nie wiem ile. Moje spotkanie ze Scorpiusem nie trwało długo, bo nagle źle się poczułam, pożegnałam się z nim i pobiegłam do łazienki. Zaczęłam wymiotować. Pomyślałam, że to z nerwów. Teraz sądzę, że pomiędzy mną a Scorpiusem nic nie bedzie. Jesteśmy jak dwie inne planety, które kręcą się w innym tempie. To nie będzie miało sensu. Nie wiem co on czuje, nie chce go zranić, ale to nie dla mnie.
________________________________________________________________________
Wiem, że to bez sensu, ale postanowiłam zakończyć jakoś tą historię. Zacznę jeszcze dzisiaj nową historię.
Bellatrix

Rozdział .... kolejny ? ;D

-Eeehhh.... już nic.
-Mów, swojemu kochanemu braciszkowi zawsze możesz wszystko mówić.
-Yyyyy... czy ty.... coś z .... Dianą ?
-CO ?!?!?!
-No, bo teraz tak z nią ten. I wgl. I ona coś wspominała też.
-O mnie ?! Żartujesz chyba sobie ze mnie teraz. Lily, proszę,  nie zamieniaj się w James'a, który ciągle się ze mnie naśmiewa,
- Ale ja nie żartuję Al. Nie teraz. I nie zamieniam się w James'a ! Nic już więcej nie mówie. Idę. Dobranoc.
- Co znowu ja ?! - wykrzyczał James, wychodząc ze swojego pokoju.
- NIC ! - krzyknęliśmy równocześnie z Lily
- Co to za wrzaski ? - zapytała się mama, wychodząc z pokoju
- Rozmawiałem sobie z Lily, a tu nagle James wybiega z pokoju i na nas krzyczy. - szybko odpowiedziałem, aby James się nie wtrącił
-Wcale nie ! Mamo, on kłamie ! - zaczął krzyczeć mój brat
- Idźcie już do pokojów. Jutro nie wstaniecie.

*oczami Ginny *
Co te moje kochane dzieci wymyślają. Ja już z nimi nie wytrzymuje. Nie wiem, jak moja mama wytrzymała z nami. Ilu nas tam było. Hmm... Ja, Ron, Percy, Bill, Charlie, George i ... Fred. 'Biedny Fred' pomyślała Ginny, łza napłynęła jej do oczu. Mój biedny braciszek. Jaki ten świat inny bez niego. Już tyle czasu minęło odkąd nie ma go z nami. Weź się w garść Ginny. Przytuliłam się do śpiącego jak suseł Harry'ego. Był odwrócony w moją stronę. Nie słyszał widocznie krzyków dzieci. Dobrze. Ma ciężki okres. Nic nie mówił, ale widziałam to w jego oczach, tych pięknych głębokich oczach, w których zakochałam się na stacji King's Cross wtedy, gdy odprowadzaliśmy Rona na pociąg, na jego pierwszy wyjazd do Hogwartu. Rozpoznałam też to po jego zachowaniu. Objęłam go ramieniem, wtuliłam w ramię. Ciepłe i silne. Odgarnęłam jego piękne gładkie, ( nie tłuste jak u Snape'a [ dopisek autorki ]) kruczoczarne włosy z czoła, które musnęłam delikatnie ustami po bliźnie zostawionej przez Lord'a Voldemorta, gdy Harry miał 1,5 roku. Gdy stracił swoich rodziców. Nie wiem, jakbym ja musiała żyć bez rodziców. Za dużo różnych myśli krąży w mojej głowie. Idę spać.

*w tym samym czasie Albus * 
Poszedłem do pokoju. Położyłem się i próbowałem zasnąć, lecz słowa Lily ciągle odbijały się echem w mojej głowie. Ciągle słyszałem głos Diany i słowa Lily, mówiące o ... nas, o mnie i tej słodkiej kruszynce. Zasnąłem. Obudził mnie....




____________________________________________________________________
Możecie zgadywać co, lub kto obudziło Albusa .;D
Bellatrix.
Dzięki za wyświetlenia i komentarze !! Koffffam waaas. 

Bellatrixpokemon.jpg

Rozdział 6

                                                                                                                                                    26,12
                                                                       
                                                                           Droga Lily,
moja kochanieńka, także życzę Ci wesołych świąt i szczęśliwego roku oraz bardzo dziękuję. Nie, wcale nie sądziłem, że coś ode mnie chcesz. Choć przyznam, ze twój list mnie zdziwił. Pozytywnie oczywiście. Co do twojej prośby, bardzo chętnie zabiorę Cię na wycieczkę po rzeczach, które mugole uwielbiają. Zabiorę Cię na London Eye, ale najpierw chcę poznać tego chłopaka. Muszę wiedzieć z kim zostawię moją kochaną Lilkę. 

                                                                                                          Teddy
PS Do zobaczenia ! Już piszę list do Harry'ego i Ginny.


*oczami Teddy'ego *

Szkoda, że ja nie byłem taki romantyczny w jej wieku. No ale cóż. To są inne czasy. Dobra, jest późno, ale muszę już chociaż zacząć pisać list do Harry'ego i Ginny, bo Lily nie da mi spokoju. Ona jedyna chyba cieszy się z mojego związku z Victoire. Al i James śmiali się po prostu z tego. Oj ja im się odpłacę, gdy to oni będą mieli dziewczynę. Poczują się wtedy tak jak ja. Pamiętam, jak wczoraj, gdy odprowadzałem Victoire na Stację King's Cross.                         „Powiedział, że ją odprowadza!  Całuje się z nią!" . Tak powiedział James, ale Lily mi to powiedziała. Jak ja lubię tą małą. Choć właściwie, już nie taką bardzo małą. DObra, szkoda gadania. Bierzemy się do listu.



                                                                                                                                                      26,12
                                                                   Drodzy Harry i Ginny!

Wesołych Świąt i Szczęśliwego Nowego Roku ! Z okazji tego, że Lily jest w domu, chciałbym zabrać ją na małą wycieczkę mugoloznawczą do Londynu. Będziemy zwiedzać między innymi Big Ben, pałac Buckingham i wiele innych. Jeśli chcielibyście mogę porozmawiać z Victoire czy potowarzyszyłaby mi i moglibyśmy zabrać też chłopców. 
Wycieczka odbyłaby się 30 stycznia. Zabrałbym ich od samego rana a odstawił jakoś popołudniu, lub dopiero jakoś pod wieczór. Mam nadzieję, że dzieci będą chętne na wyjazd.   


                                                                                                         Ted Remus Lupin.




* oczami Albusa  *


Lily cały czas gdzieś biega. Coś się kroi, tylko ciekawe co młoda tym razem wymyśliła. Szczerze, to się boję. Muszę porozmawiać o tym z kimś. Tylko z kim. Pójdę do Jamesa.
Zapukałem delikatnie w drzwi i je otworzyłem.
-James, śpisz ? 
-Tak, czego chcesz ? - odpowiedział gburowato
-Chodzi o Lily.
-Co znowu zrobiła ? 
-Jeszcze nie wiem, ale coś na pewno. Biega co chwile z ich pokoju na dół i z powrotem.
-Pewnie biega po słodycze, w końcu jest u niej ta cała jej Diana.
-Mów sobie co chcesz, pogadam sobie z Dianą. Mam nadzieję, że ona powie mi prawdę.
-Taa pewnie.  
-Ide spać. Dobranoc kochany braciszku ! 
-Pa.

Miałem ochotę trzasnąć drzwiami. Słyszałem, że Lily biega po domu. Poszedłem do pokoju Lily, w którym Diana siedziała. 
*puk,puk*
-Tak ? - usłyszałem niepewny głosik Diany
-Cześć, to ja Albus, śpisz już ? - zapytałem uchylając drzwi
-Nie, cześć, wejdź. 
-Gdzie Lily ? 
-Sama już nie wiem. Ciągle biega to do łazienki. To po coś słodkiego.
-Ona tak zawsze, nie przejmuj się nią. 
-Albus ! Wynocha ! Co ty tu w ogóle robisz ?! - krzyknęła moja młodsza, kochana siostrzyczka
- Tak, tak, mam na imię Albus. Nie martw się już wychodzę. Przyszedłem dotrzymać towarzystwa twojej uroczej koleżance, gdy ty ciągle gdzieś ganiasz.
-Przepraszam, ale się zdziwiłam
-Dobra dziewczyny, ja już idę spać. Wy też za długo nie siedźcie. Miło się gadało, Diana. - powiedziałem udając się w stronę drzwi.
-Z tobą też się fajnie gadało.- powiedziała cichutko Diana
Wyszedłem, udając się do swojego pokoju. 
-Al ! Czekaj ! 
-Tak Lily. W czym Ci mogę pomóc ? 
_____________________________________________________________________________
dzięki za te ponad 500 juz wyswietlen ! ; D

/Bellatrix. 

Nie do tematu

Witajcie, nie od tematu pisze, wiem, ale w internecie krąży taki ktoś, kto dodaje w komentarzach na blogach takie coś :" Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka, Suka, suka, suka,  " ostrzegam was przed nim, jak on sie na kogos uwzie to nie daje spokoju.

/B.

Rozdział 4

Reklama !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

https://m.facebook.com/profile.php?id=385880151449848&ref=stream&refid=52&_ft_=fbid.465161023521760

Zapraszam do lajkowania !!!

Dostałam właśnie list. Przeczytałam go kilka razy. Pierwszy raz odkąd ze sobą piszemy, pisał on tak.... hmmm.... szczerze ? Tylko tak to mogę określić. Jest 26,12, czyli wczoraj pisał ten list. Nagle drzwi od mojego pokoju otworzyły się na oścież, a w nich stanęła, nie kto inny tylko Diana. List schowałam jak najszybciej pod poduszkę, ale nie zdążyłam. Zauważyła. Widziałam to w jej oczach.

- Lily, możesz mi ufać, co tam chowasz pod tą poduszką ? 

- Powiem Ci, jeśli ty mi powiesz co tutaj robisz ?

- Jak na razie stoję w drzwiach twojego pokoju, jestem przesłuchiwana, oddycham i hmmm. TO chyba wszystko.

- Przepraszam, wchodź. Ale jestem po prostu zdziwiona, że Cię tu widzę. 

- Dobrze, ja Ci odpowiedziałam, teraz czekam na twoją odpowiedź.

- To jest list - wyjęłam go mówiąc te słowa

- Tyle to sama zauważyłam, ale dobrze nic nie mówię. Mów tylko od kogo.

- Od Scorpiusa.

- Żartujesz ? Malfoya ? Tego Ślizgona co...?!

- Nie krzycz tak.

- Przepraszam, no ale Scorpius. Serio ? 

- Serce nie sługa...

- Dobrze, ja nie będę się teraz odzywać, ale ty masz mi wszystko opowiedzieć, ze szczegółami okej? 

- Dobrze.. Tak więc.... 

Opowiadałam jej wszystko ze szczegółami. Jak to się zaczęło. 

- I co masz teraz zamiar zrobić ? 

- Spotkać się z nim. Ale chce się go zapytać, czy mogę przyjść z tobą, bo inaczej wiesz, że rodzice mi nie pozwolą. 

- No chyba, że pogadasz z tym Teddy'm i poprosisz go o przysługę, aby powiedział twoim rodzicom, że chce Cię zabrać na zakupy itd. Pokazać Ci świat mugoli. A gdy nadejdzie czas spotkania zostawi Cię i wróci po Ciebie.

- Diana jak ja Cię kocham ! - krzyknęłam i rzuciłam jej sie na szyję

- Dobrze, dobrze. Pisz już do tego swojego kochasia, ale najpierw do Teddy'ego czy się zgodzi, a potem pogadaj z rodzicami, czy oni się zgodzą. 

- Już piszę. 

                                                                                                                                              26,12

                                                      Drogi, kochany Teddy,

na wstępie chciałabym życzyć Ci wesołych Świąt i szczęśliwego nowego roku. Zapewne dziwi Cię ten list. Zapewne, już się domyślasz, że coś chcę. Otóż masz racje. Ty zawsze masz rację. Więc co do mojej prośby. Jest taki chłopak. No i on chciałby sie ze mną spotkać przy London Eye 30,12. Wiem, że rodzice nie pozwolą mi tam iść. Więc, mam pytanie, czy mógłbyś mnie tam zabrać? Proszę odpisz jak najszybciej.

                                                                                                                          Lilka ♥

Do naszej Hedwigi prawie biegłam, lecz starałam zachować się cicho, aby nikogo nie pobudzić. Diana zostaje u mnie do końca roku, bo jej babcia jest w sanatorium. Ja się tam ciesze, że ona jest u mnie, ale widzę, że moja friend tęskni za babcią. Ja też czasem tęsknię za babcią Molly, a babci Lily nawet nie znałam. Wszyscy opowiadają, jaka to ona była wspaniała. Też bym taka kiedyś chciała być. Dobra, koniec zamulania. Właśnie Hedwiga póka w okno. Muszę jej otworzyć. Ciekawe co tam Teddy wyskrobał.

/Bellatrix.

Jkbc. zostałam sama. Zakończyłam to nieporozumienie, które Dżapsta ( badziewna nazwa ) nazwała przyjaźnią. S*ka.